Hij is zes.
Een vroege leerling. Hij is zeer speels en creatief.
In zijn wereld bestaat de tijd nog niet.
Hij weet niet wanneer hij jarig is.
Of wanneer hij bij mij in de praktijk is geweest.
Wel herinnert hij zich gekke dingen, of verrassende gebeurtenissen.
Bijvoorbeeld dat hij een vrachtwagen ondersteboven in de sloot zag liggen.
Of dat Juf Wendy vertelde dat ze een poosje niet zal komen vanwege haar zwangerschap.
© DreamstimeJannus verzint aan de lopende band leuke dingen.
Van een stuk karton maakt hij gekke poppetjes.
Achter de poppenkast produceert hij gekke stemmetjes en verzint hij een verhaal.
Van een doos maakt hij een huis.
Hij hangt ondersteboven in de stoel en bekijkt de wereld eens van die kant.
Of hij slingert in de hangstoel en probeert dan iets van lego te maken. Hij wil kijken of dat lukt.
Ja, Jannus heeft duizenden ideetjes in zijn hoofd en lijkt soms wel een aapje dat van de hak op de tak springt.
Jannus is een vroege leerling.
Hij kan zich slecht concentreren.
Mede natuurlijk door al die ideetjes.
Omdat hij op impulsen reageert komt hij vaak druk over.
Hij luistert ook slecht zeggen de juffen.
Toen ik hem vroeg wat zijn achternaam was gaf hij die door.
Ik maakte wat later de factuur.
En ik zette zonder er bij na te denken de achternaam in het systeem: Hooiberg.
Weken later komt hij weer binnen met zijn moeder.
Ze lacht. Het is een erg lieve gevoelige moeder.
'Ik zag dat je de naam van Jannus veranderd hebt in Hooiberg. Maakt niet uit hoor. We krijgen het toch niet vergoed.'
Jannus Hooiberg. Zo heet hij nog steeds in mijn hoofd.
Want juist verrassingen zoals deze onthoud ik goed.
Jannus doet dat ook.
Zo jong als hij is maakt hij grapjes met me als ik weer een factuur aanmaak.
'Vergeet je niet te typen dat ik Hooiberg heet? Ha, ha!'
